Sosnowiec, 25.09.2024

Przedszkole Miejskie nr 46
ul. Koszalińska 55
41-219 Sosnowiec

INFORMACJA DOTYCZĄCA ZMIAN W POLITYCE OCHRONY DZIECI

Uchwałą Rady pedagogicznej nr 7/2024 z dnia 25.09.2024 zostały przyjęte zmiany do Polityki
ochrony dzieci w następujących rozdziałach:
 Rozdział I: Słowniczek pojęć/objaśnienie terminów używanych w dokumencie Polityka ochrony
dzieci.
 Rozdział II: Zasady rekrutacji pracowników.
 Rozdział IV: Zasady dotyczące bezpiecznych relacji między dziećmi, w szczególności zachowania
niedozwolone
 Rozdział V: Zasady ochrony danych osobowych oraz wizerunku dzieci w placówce
 Rozdział VI: Procedury interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka
 Dodanie załączników:
o Oświadczenie o krajach zamieszkania
o Oświadczenie o niekaralności (zmiana treści)
o Plan pomocy dziecku

 

Sosnowiec,15.02.2024

 

Polityka ochrony dzieci
Preambuła

Niniejszy dokument powstał z myślą o zapewnieniu wychowankom Przedszkola
Miejskiego nr 46 w Sosnowcu harmonijnego rozwoju w atmosferze bezpieczeństwa
i szacunku.
Wszyscy pracownicy Przedszkola Miejskiego nr 46 w Sosnowcu angażują się w działania
wzmacniające bezpieczeństwo dzieci, szczególnie w kontekście ochrony przed przemocą oraz
w ochronę i promowanie ich praw. W swojej pracy kierujemy się dobrem dziecka i jego
najlepiej pojętym interesem.
Każde działanie pracowników oparte jest na obowiązującym prawie i wewnętrznych
przepisach przedszkola.

Bezpieczeństwo dzieci to nasz priorytet.

Rozdział I

Słowniczek pojęć/objaśnienie terminów używanych w dokumencie

Polityka ochrony dzieci.

§ 1

1. Pracownikiem placówki jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę.
W Przedszkolu Miejskim nr 46 w Sosnowcu pracownikami są: nauczyciele, pedagog
specjalny, logopeda, terapeuta pedagogiczny, psycholog, pomoc nauczyciela, woźne,
kucharka, pomoce kuchenne i konserwatorzy.
2. Dzieckiem jest każda osoba do ukończenia 18. roku życia.
3. Opiekunem dziecka jest osoba uprawniona do reprezentacji dziecka, w szczególności jego
rodzic lub opiekun prawny. W myśl niniejszego dokumentu opiekunem jest również rodzic
zastępczy.

3
4. Zgoda rodzica dziecka oznacza zgodę co najmniej jednego z rodziców dziecka. Jednak
w przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka należy poinformować
rodziców o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinny.
5. Przez krzywdzenie dziecka należy rozumieć popełnienie czynu zabronionego lub czynu
karalnego na szkodę dziecka przez jakąkolwiek osobę, w tym pracownika placówki lub
zagrożenie dobra dziecka, w tym jego zaniedbywanie.
Formy krzywdzenia:
Przemoc fizyczna – są to wszystkie kary cielesne, włącznie z klapsami. To bicie ręką, pasem
i innymi przedmiotami, bicie po twarzy, głowie i ciele dziecka, popychanie, szarpanie,
przytrzymywanie, wiązanie, wykręcanie rąk, fizyczne zmuszanie do jedzenia, parzenie gorącą
wodą, papierosami, ciągnięcie za uszy i włosy. 
Przemoc psychiczna (emocjonalna) – może przyjmować formę wyzwisk, gróźb, poniżania,
straszenia, manipulowania, ciągłego krytykowania, nadmiernej kontroli, nierespektowania
potrzeb dziecka.
Wykorzystywanie seksualne – to włącznie dziecka w aktywność seksualną, której nie jest
ono w stanie w pełni zrozumieć i udzielić na nią świadomej zgody i/lub do której nie dojrzało
rozwojowo i nie może zgodzić się w ważny prawnie sposób i/lub która jest niezgodna
z normami prawnymi lub obyczajowymi danego społeczeństwa.
Zaniedbanie – to niezaspokojenie podstawowych potrzeb dziecka, zarówno fizycznych, jak
i psychicznych, zakłócające jego prawidłowy rozwój. To niezapewnienie dziecku
bezpieczeństwa, stabilizacji i odpowiednich warunków sprzyjających rozwojowi.
6. Przemoc rówieśnicza (nękanie rówieśnicze, bullying). Przemoc rówieśnicza ma miejsce
gdy dziecko doświadcza różnych form nękania ze strony rówieśników. Dotyczy działań
bezpośrednich lub z użyciem technologii komunikacyjnych (np. za pośrednictwem
Internetu i telefonów komórkowych). Przemoc rówieśniczą obserwujemy, gdy szkodliwe
działanie ma na celu wyrządzenie komuś przykrości lub krzywdy (intencjonalność), ma
charakter systematyczny (powtarzalność), a ofiara jest słabsza od sprawcy bądź grupy
sprawców. Obejmuje:
 przemoc werbalną (np. przezywanie, dogadywanie, ośmieszanie);
 przemoc relacyjną (np. wykluczenie z grupy, ignorowanie, nastawianie innych
przeciwko osobie, szantaż);
 przemoc fizyczną (np. pobicie, kopanie, popychanie, szarpanie);
 przemoc materialną (np. kradzież, niszczenie przedmiotów);
 cyberprzemoc/przemoc elektroniczną (np. złośliwe wiadomości w komunikatorach,
wpis w serwisie społecznościowym, umieszczanie w Internecie zdjęć lub filmów
ośmieszających ofiarę);
 wykorzystanie seksualne – dotykanie intymnych części ciała lub zmuszanie do
stosunku płciowego lub innych czynności seksualnych przez rówieśnika;
 przemoc uwarunkowaną normami i stereotypami związanymi z płcią (np. przemoc
w relacjach romantycznych między rówieśnikami).

4
7. Osoba odpowiedzialna za Politykę ochrony dzieci przed krzywdzeniem to wyznaczony
przez Dyrektora placówki pracownik sprawujący nadzór nad realizacją Polityki ochrony
dzieci przed krzywdzeniem w placówce.
8. Dane osobowe dziecka to wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka.
9. Zespół interwencyjny – zespół powołany przez Dyrektora przedszkola w przypadku
podejrzenia krzywdzenia dziecka. W skład zespołu wchodzą: osoba odpowiedzialna za
Politykę ochrony dzieci, psycholog, nauczyciele z grupy dziecka, Dyrektor, pracownicy
mający wiedzę o krzywdzeniu dziecka.

Rozdział II

Zasady rekrutacji pracowników

§ 2

1. Przed zatrudnieniem danej osoby lub nawiązaniem współpracy w innej formie
i powierzeniem jej obowiązków polegających na pracy z dzieckiem należy ustalić
kwalifikacje tej osoby, podjąć działania w celu ustalenia czy posiada kompetencje do pracy
z dzieckiem oraz wykluczyć ryzyko wystąpienia z jej strony zagrożenia dla dobra dziecka
bądź zagrożenia bezpieczeństwa dzieci. Procedura weryfikacji przebiega zgodnie
z przepisami obowiązującymi daną placówkę.
2. W trakcie rekrutacji należy uzyskać:
1) dane osobowe kandydatów, takie jak imię (imiona) i nazwisko, datę urodzenia, dane
kontaktowe, potwierdzone sprawdzeniem dokumentu tożsamości;
2) informacje dotyczące:
a. wykształcenia kandydatów;
b. kwalifikacji zawodowych kandydatów;
c. przebiegu dotychczasowego zatrudnienia kandydatów.

3. W celu uzyskania dodatkowych informacji o kandydatach placówka może wystąpić do
nich o przedstawienie referencji z poprzednich miejsc zatrudnienia (od poprzedniego
pracodawcy) lub wskazanie kontaktu w celu pozyskania takowych referencji 1 .
Nieprzedłożenie ww. dokumentu nie może wywoływać negatywnych konsekwencji dla
kandydata lub kandydatki. 2

§ 3

Kontrola danych o karalności:
1 Placówka nie może samodzielnie prowadzić tzw. screeningu osób ubiegających się o pracę, gdyż ograniczają ją w
tym zakresie przepisy ogólnego rozporządzenia o ochronie danych osobowych oraz Kodeksu pracy.
2 Np. skutkować odmową zatrudnienia wyłącznie wobec odmowy przedłożenia referencji.

5
1. Przed nawiązaniem współpracy z daną osobą, placówka ma obowiązek sprawdzić czy
figuruje ona w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym (Rejestr z dostępem
ograniczonym oraz Rejestr osób, w stosunku do których Państwowa Komisja do spraw
przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu dzieci poniżej lat 15 wydała postanowienie
o wpisie w Rejestrze). 3 Wydruk z Rejestru należy przechowywać w aktach osobowych
pracowników lub w innej dokumentacji dotyczącej pracowników.
2. Przed nawiązaniem stosunku pracy z pracownikiem pedagogicznym dyrektor zwraca się
do niego o przedstawienie zaświadczenia z Krajowego Rejestru Karnego
poświadczającego, że nie był on skazany prawomocnym wyrokiem za umyślne
przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe oraz sprawdza, czy dana osoba nie
znajduje się w Centralnym Rejestrze Orzeczeń Dyscyplinarnych. Pozostali pracownicy
(pracownicy, których zatrudnienie nie jest regulowane ustawą z dnia 6 stycznia 1982 r. –
Karta Nauczyciela) przed nawiązaniem współpracy mają obowiązek przedstawienia
informacji o niekaralności w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV
Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca
2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2023 r. poz. 172 oraz z 2022 r. poz. 2600)
lub za odpowiadające tym przestępstwom czyny zabronione określone w przepisach
prawa obcego.

3. Osoba, o której mowa w ust. 2, posiadająca obywatelstwo innego państwa niż
Rzeczpospolita Polska, ponadto przedkłada pracodawcy lub innemu organizatorowi
informację z rejestru karnego państwa obywatelstwa, uzyskiwaną do celów działalności
zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi. 
4. Osoba, o której mowa w ust. 2, składa pracodawcy lub innemu organizatorowi
oświadczenie o państwie lub państwach, w których zamieszkiwała w ciągu ostatnich 20
lat, jeśli są to kraje inne niż Rzeczpospolita Polska i państwo obywatelstwa. Jednocześnie
przedkłada pracodawcy lub innemu organizatorowi informację z rejestrów karnych tych
państw uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej
z kontaktami z dziećmi. 
5. Jeżeli prawo państwa, o którym mowa w ust. 4 lub 5, nie przewiduje wydawania
informacji do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z
dziećmi, przedkłada się informację z rejestru karnego tego państwa. 
6. W przypadku gdy prawo państwa, z którego ma być przedłożona informacja, o której
mowa w ust. 4-5, nie przewiduje jej sporządzenia lub w danym państwie nie prowadzi się
3 Rejestr dostępny jest na stronie: rps.ms.gov.pl.

6
rejestru karnego, osoba o której mowa w ust. 2, składa pracodawcy oświadczenie o tym
fakcie wraz z oświadczeniem, że nie była prawomocnie skazana w tym państwie za czyny
zabronione odpowiadające przestępstwom określonym w rozdziale XIX i XXV Kodeksu
karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o
przeciwdziałaniu narkomanii oraz nie wydano wobec niej innego orzeczenia, w którym
stwierdzono, iż dopuściła się takich czynów zabronionych, oraz że nie ma obowiązku
wynikającego z orzeczenia sądu, innego uprawnionego organu lub ustawy stosowania się
do zakazu zajmowania wszelkich lub określonych stanowisk, wykonywania wszelkich lub
określonych zawodów albo działalności, związanych z wychowaniem, edukacją,
wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym,
uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez dzieci, lub z opieką nad
nimi. 
7. Oświadczenia, o których mowa w ust. 6 , składane są pod rygorem odpowiedzialności
karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Składający oświadczenie jest zobowiązany do
zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej
za złożenie fałszywego oświadczenia”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu
o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. 
8. Osoba przyjęta na stanowisko związane z opieką, wychowaniem, edukacją, leczeniem
dzieci musi bezwzględnie podpisać następujące oświadczenia:  
oświadczenie o zapoznaniu się ze standardami ochrony dzieci i zobowiązaniu do jej
przestrzegania – Załącznik nr 1;  
oświadczenie o krajach zamieszkania w ciągu ostatnich 20 lat, innych niż Rzeczypospolita
Polska  – Załącznik nr 2;
oświadczenie dotyczące niekaralności za przestępstwa na szkodę dzieci (jeżeli z ważnych
powodów nie może przedstawić informacji niekaralności pochodzącej z krajowych rejestrów
karnych) – Załącznik nr 3.  
9. Oświadczenia zostają włączone do akt osobowych pracowników, a w przypadku ich braku
– dołączone do umowy cywilnoprawnej.
10. Brak zgody na podpisanie któregokolwiek dokumentu wymienionego w ust. 2 powyżej
uniemożliwia nawiązanie z tą osobą jakiegokolwiek stosunku prawnego (zawarcie umowy
o pracę/współpracy). 

§ 4
Obowiązki przed przystąpieniem do pracy:
1. Przed przystąpieniem do wykonywania swoich obowiązków każdy pracownik zapoznaje się
ze standardami ochrony dzieci obowiązującymi w placówce.

7
2. Po zapoznaniu się ze standardami ochrony dzieci, każdy pracownik podpisuje
oświadczenie o zapoznaniu się z nimi.

Rozdział III

Zasady bezpiecznych relacji pomiędzy pracownikami (wolontariuszami,

stażystami, praktykantami) placówki a dziećmi.

§ 5
1. Zasady kontaktu fizycznego pracowników z dziećmi:
a. Pracownik nie podejmuje innego niż niezbędny kontakt fizyczny z dzieckiem. Dotyczy
to zwłaszcza: pomagania dziecku w ubieraniu i rozbieraniu, jedzeniu, myciu, przed i
po korzystaniu z toalety (z zachowaniem intymności). Odbywa się to na prośbę
dziecka lub rodzica. Pracownik pomaga dziecku w tych czynnościach tylko w
niezbędnym zakresie, uwzględniając jego poziom funkcjonowania, wiek rozwojowy,
utrudnienia wynikające z niepełnosprawności.
b. Dopuszczalne jest przytulenie dziecka w sytuacji, kiedy samo o to poprosi lub
odwzajemnienie przytulenia, które samo inicjuje dziecko.
c. Dopuszczalne jest przytrzymanie i krzyknięcie „do dziecka” w sytuacji, kiedy swoim
zachowaniem stanowi zagrożenie dla swojego lub czyjegoś bezpieczeństwa.
d. Niedopuszczalne jest naruszanie integralności fizycznej dziecka – bicie, szturchanie,
popychanie, ciągnięcie za ręce, dotykanie miejsc intymnych.
2. Zasady komunikacji pracowników z dziećmi:
a. Pracownicy placówki zobowiązani są do odnoszenia się do dziecka z szacunkiem
i spokojem.
b. Pracownicy kierują do dzieci komunikaty adekwatne do wieku dziecka, z nawiązaniem
kontaktu wzrokowego.
c. Niedopuszczalne jest stosowanie wobec dziecka wyzwisk, wyśmiewania, krzyku,
manipulacji, gróźb, poniżania, straszenia, ciągłej krytyki, nacisku i zmuszania (również
do jedzenia).
3. Równe traktowanie dzieci.
a. Pracownicy unikają dyskryminacji dzieci. Są one równo traktowane bez względu na
ich indywidualne różnice, takie jak: wiek, płeć, wygląd, charakter, pochodzenie, kolor
skóry, wyznanie, stan zdrowia, sytuacja rodzinna/materialna, itp.
b. Pracownicy starają się zachować zasadę równego traktowania w obszarze
przyznawania dzieciom przywilejów, przydzielania dzieciom zadań, zwalniania
z obowiązków.
c. Pracownicy są uważni na potrzeby dzieci i w miarę możliwości odpowiadają na nie.
4. Odpoczynek dzieci w placówce.

8
a. Dzieci młodsze są zachęcane do odpoczynku (słuchanie bajek, muzyki relaksacyjnej).
Każde dziecko posiada swoje miejsce do odpoczynku (leżaczek i pościel) i w razie
potrzeby mogą na nich spać. Pora odpoczynku w grupie najmłodszej jest zawsze o tej
samej porze dnia. Nawyki dzieci związane ze snem i zasypianiem są w miarę
możliwości uwzględniane i respektowane.
b. Dzieci starsze odpoczywają i wyciszają się po obiedzie, a sposób odpoczynku zależy
od wychowawcy grupy (odpoczynek na dywanie, słuchanie: muzyki relaksacyjnej,
audiobajki lub bajki czytanej przez nauczyciela).
5. Czynności pielęgnacyjno-higieniczne.
Pracownik (nauczyciel, pomoc nauczyciela, psycholog, pedagog specjalny, woźna) nadzoruje:
 czynności higieniczne (mycie rąk, korzystanie z toalety, czyszczenie nosa);
 w razie potrzeby, pomaga dziecku przed i po skorzystaniu z toalety przy zachowaniu
jego intymności;
 w razie potrzeby, pomaga dzieciom podczas posiłku, uwzględnia odmowę dziecka, nie
zmusza go do jedzenia;
 pomaga dziecku przy ubieraniu i rozbieraniu się za zgodą dziecka lub na jego prośbę.
6. Dyscyplinowanie i nagradzanie dzieci.
b. Nauczyciel ustala zasady obowiązujące w grupie.
c. Dzieci są zaznajamiane z obowiązującymi zasadami w grupie, a nauczyciel
systematycznie o nich przypomina.
d. Pożądane zachowania dzieci są zauważane i doceniane przez nauczyciela, dzieci
doświadczają pozytywnej uwagi nauczyciela.
e. Dzieci znają konsekwencje niezastosowania się do obowiązujących zasad. Są one
wcześniej omawiane, a dziecko ma możliwość naprawienia swojego błędu.
f. Nauczyciel w żaden sposób nie przekracza granic fizycznych dziecka w celu
wyegzekwowania pożądanego zachowania.
§ 6

1. Pracownik placówki powinien kontaktować się z dzieckiem i jego rodzicem/opiekunem
prawnym:
a) w celach edukacyjnych, opiekuńczych lub wychowawczych,
b) w godzinach pracy,
c) poprzez stronę internetową przedszkola (ogłoszenia), konto przedszkola na
Facebooku, telefonicznie, mailowo (psycholog), ogłoszenia na drzwiach i w holu
głównym przedszkola, bezpośredni kontakt z nauczycielami i innymi pracownikami
przedszkola.
2. Ograniczenia wskazane w ust. 1. nie mają zastosowania w przypadku zagrożenia dobra
dziecka. W takiej sytuacji należy podjąć działania mające na celu zabezpieczenie
bezpieczeństwa dziecka oraz niezwłocznie sporządzić notatkę służbową z opisem
zdarzenia i przekazać ją osobie odpowiedzialnej za ochronę dzieci oraz dyrekcji placówki.

§ 7

9
Jeśli dzieci i rodzice/opiekunowie dzieci są osobami bliskimi wobec pracownika,
utrzymywanie relacji towarzyskich lub rodzinnych wymaga zachowania poufności wszystkich
informacji dotyczących innych dzieci, ich rodziców oraz opiekunów.

Rozdział IV

Zasady dotyczące bezpiecznych relacji między dziećmi, w szczególności

zachowania niedozwolone

§ 8

1. Podstawową zasadą relacji między dziećmi jest działanie z szacunkiem,
uwzględniające ich godność i potrzeby.
2. Standardem jest tworzenie atmosfery, które promuje tolerancję i poczucie
odpowiedzialności za swoje zachowanie.
3. Dzieci angażowane są w działania, w których mają możliwość aktywnego
uczestniczenia, podejmowania współdziałania i rozwijania podejścia zespołowego,
w tym kształtującego pozytywne relacje z dziećmi ze specjalnymi potrzebami
edukacyjnymi.
4. Dzieci we wzajemnych relacjach uznają prawo innych małoletnich do odmienności ze
względu na: pochodzenie etniczne, geograficzne, narodowe, religię, status
ekonomiczny, cechy rodzinne, wiek, płeć, cechy fizyczne, niepełnosprawność. Nie
naruszają praw innych nikogo nie dyskryminują ze względu na jakąkolwiek jego
odmienność.
5. Dzieci akceptują i szanują siebie nawzajem.
6. Dzieci okazują zrozumienie dla trudności i problemów kolegów/koleżanek i w miarę
swoich możliwości oferują im pomoc.
7. Dzieci mają prawo do własnych poglądów, ocen i spojrzenia na świat oraz wyrażania
ich, pod warunkiem, że sposób ich wyrażania wolny jest od agresji i przemocy oraz
nikomu nie wyrządza krzywdy.
8. Agresja i przemoc fizyczna, słowna lub psychiczna wśród małoletnich nie może być
akceptowana lub usprawiedliwiona.
9. Dzieci nie mają prawa stosować z jakiegokolwiek powodu słownej, fizycznej
i psychicznej agresji i przemocy wobec swoich koleżanek i kolegów.
Niedozwolone wśród dzieci jest w szczególności:
a) stosowanie przemocy wobec jakiegokolwiek dziecka, w jakiejkolwiek formie;
b) obrażanie, znieważanie innych dzieci;
c) zachowywanie w sposób niestosowny, tj. używanie wulgarnych słów, gestów, żartów.

Rozdział V

Zasady ochrony danych osobowych oraz wizerunku dzieci w placówce

§ 9

10
1. Placówka zapewnia standardy ochrony danych osobowych dzieci zgodnie
z obowiązującymi przepisami prawa oraz klauzulą RODO dostępną na stronie
internetowej przedszkola.
2. Pracownik przedszkola ma obowiązek zachowania w tajemnicy danych osobowych, które
przetwarza oraz zachowanie tajemnicy sposobów zabezpieczenia danych osobowych
przed nieupoważnionym dostępem.
3. Dane osobowe dziecka są udostępniane wyłącznie osobom i podmiotom uprawnionym na
podstawie odrębnych przepisów.
4. Pracownik przedszkola jest uprawniony do przetwarzania danych osobowych dziecka
i udostępniania tych danych w ramach zespołu interdyscyplinarnego.

§ 10

1. Każde dziecko ma prawo do ochrony jego danych osobowych.
2. Dane osobowe dziecka są przetwarzane zgodnie z zasadami wynikającymi z Ustawy
o Systemie Oświaty i przepisami statutowymi przedszkola.
3. Dane osobowe dzieci wykorzystywane są wyłącznie zgodnie z przeznaczeniem, do którego
zostały udostępnione.
4. Rodzicom/opiekunom prawnym dzieci przysługuje wgląd do danych osobowych dziecka
z możliwością ich zmiany.
5. Przedszkole zapewnia środki techniczne i organizacyjne zapewniające ochronę danych
osobowych przed wglądem osób nieupoważnionych, utratą, uszkodzeniem lub
zniszczeniem.
6. Pieczę nad dokumentami zawierającymi dane osobowe dzieci sprawuje Dyrektor.
7. Do przetwarzania danych osobowych dzieci dopuszczane są tylko osoby uprawnione przez
Dyrektora.
8. Osoby dopuszczone do przetwarzania danych osobowych zobowiązane są do zachowania
w tajemnicy tych danych.

§ 11

Pracownik przedszkola może wykorzystać informacje o dziecku w celach szkoleniowych lub
edukacyjnych wyłącznie z zachowaniem anonimowości dziecka i jego rodziny w sposób
uniemożliwiający ich identyfikację.

§ 12

1. Pracownik nie udostępnia przedstawicielom mediów informacji o dziecku i jego rodzinie.
2. W wyjątkowych i uzasadnionych sytuacjach pracownik może skontaktować się
z rodzicem/opiekunem prawnym dziecka i zapytać o zgodę na udostępnienie jego danych
kontaktowych przedstawicielom mediów. W przypadku wyrażenia zgody, pracownik
podaje przedstawicielowi mediów dane kontaktowe do opiekuna dziecka.
3. Pracownik nie kontaktuje przedstawicieli mediów z dziećmi.

§ 13

11
1. Upublicznienie przez pracownika placówki wizerunku dziecka utrwalonego w
jakiejkolwiek formie (fotografia, nagranie audio-wideo) wymaga pisemnej zgody rodzica
lub opiekuna prawnego dziecka.
2. Pisemna zgoda, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać informację, gdzie będzie
umieszczony zarejestrowany wizerunek i w jakim kontekście będzie wykorzystywany (np.
umieszczony zostanie na stronie internetowej przedszkola lub na mediach
społecznościowych przedszkola w celach promocyjnych).
3. Pracownik przedszkola nie wypowiada się w kontakcie z przedstawicielami mediów
o sprawie dziecka lub jego rodziny. Zakaz ten dotyczy także sytuacji, gdy pracownik
przedszkola jest przeświadczony, że jego wypowiedź nie jest w żaden sposób utrwalana.
4. W wyjątkowych i uzasadnionych sytuacjach pracownik przedszkola może wypowiedzieć
się w mediach w sprawie dziecka lub jego rodziny po wyrażeniu pisemnej zgody przez
rodzica/opiekuna prawnego.

§ 14

1. W celu realizacji materiału medialnego można udostępnić mediom wybrane
pomieszczenia przedszkola. Decyzję w tej sprawie podejmuje Dyrektor.
2. Dyrektor podejmując decyzję, o której mowa w punkcie poprzedzającym poleca
pracownikom przygotować wybrane pomieszczenie w celu realizacji materiału
medialnego w taki sposób, aby uniemożliwić filmowanie przebywających na terenie
przedszkola dzieci.

§ 15

Placówka, uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia
ochronę wizerunku dziecka.

§ 16

1. Pracownikowi placówki nie wolno umożliwiać przedstawicielom mediów utrwalania
wizerunku dziecka (filmowanie, fotografowanie, nagrywanie głosu dziecka) na terenie
placówki bez pisemnej zgody rodzica lub opiekuna prawnego dziecka.
2. W celu uzyskania zgody, o której mowa powyżej, pracownik placówki może skontaktować
się z opiekunem dziecka i ustalić procedurę uzyskania zgody. Niedopuszczalne jest
podanie przedstawicielowi mediów danych kontaktowych do opiekuna dziecka – bez
wiedzy i zgody tego opiekuna.
3. Jeżeli wizerunek dziecka stanowi jedynie szczegół całości, takiej jak: zgromadzenie,
krajobraz, publiczna impreza, zgoda rodzica lub opiekuna prawnego na utrwalanie
wizerunku dziecka nie jest wymagana.
4. Wszystkie osoby niebędące pracownikami przedszkola utrwalające wizerunek dzieci na
nośnikach zobowiązane są do niewykorzystywania ich w celach niezgodnych z prawem.
5. Opiekunowie wyrażają pisemną zgodę na umieszczenie wizerunku dziecka na stronie
internetowej przedszkola i wykorzystywanie wizerunku dziecka w celach promocyjnych
(na mediach społecznościowych).

§ 17

12
1. Upublicznianie przez pracownika przedszkola wizerunku dziecka utrwalonego w
dowolnej formie (fotografia, nagranie) wymaga pisemnej zgody rodzica/opiekuna
prawnego dziecka.
2. Przed utrwaleniem wizerunku dziecka należy dziecko oraz opiekuna poinformować o
tym, gdzie będzie umieszczony zarejestrowany wizerunek i w jakim kontekście będzie
wykorzystywany (np. umieszczenie na stronie internetowej przedszkola, w gazecie
lokalnej, mediach społecznościowych itp.).
§ 18

Rodzice i opiekunowie rejestrujący wizerunek dzieci w formie zdjęć lub filmów podczas
przedszkolnych wydarzeń/uroczystości zobowiązani są do nie wykorzystywania ich w celach
niezgodnych z prawem.

Rozdział VI

Zasady dostępu dzieci do internetu

§ 19

1. Na terenie placówki dostęp dziecka do internetu możliwy jest wyłącznie pod nadzorem
nauczyciela w trakcie trwania zajęć.
2. Nauczyciel ma obowiązek informowania i rozmawiania z dziećmi o zasadach bezpiecznego
korzystania z internetu oraz dokonuje wyboru treści oglądanych przez dzieci podczas
zajęć.

§ 20

1. Sieć internetowa placówki jest zabezpieczona przed niebezpiecznymi treściami poprzez
zainstalowane i aktualizowane odpowiednie oprogramowanie.

Rozdział VII

Rozpoznawanie i reagowanie na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci

§ 21

1. Pracownicy posiadają wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwracają uwagę na
czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci.
2. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka pracownicy placówki podejmują
rozmowę z rodzicami, przekazując informacje na temat dostępnej oferty wsparcia i
motywując ich do szukania dla siebie pomocy.
3. Pracownicy monitorują sytuację i dobrostan dziecka.

13

Rozdział VIII

Procedury interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka

§ 22

1. Wszystkie przypadki zgłoszeń podejrzeń dotyczących podejrzenia krzywdzenia dziecka
traktowane są poważnie i zapisywane w rejestrze zdarzeń, który stanowi Załącznik nr 4 do
niniejszej Polityki.
2. W przypadku powzięcia przez pracownika podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone, lub
zgłoszenia takiej okoliczności przez dziecko lub opiekuna dziecka, pracownik ma
obowiązek sporządzenia notatki służbowej i przekazania uzyskanej informacji osobie
odpowiedzialnej za Politykę ochrony dzieci. Notatka może mieć formę pisemną lub
mailową.
3. Następnie powoływany jest zespół interwencyjny.
4. Interwencja powzięta w następstwie zgłoszenia prowadzona jest przez osobę
odpowiedzialną za Politykę ochrony dzieci.
5. Jeżeli zgłoszono krzywdzenie ze strony osoby odpowiedzialnej za Politykę ochrony dzieci,
wówczas interwencja prowadzona jest przez Dyrektora placówki.
6. Jeżeli zgłoszono krzywdzenie ze strony Dyrektora placówki, a nie została wyznaczona
osoba do prowadzenia interwencji, wówczas działania opisane w niniejszym rozdziale
podejmuje osoba, która dostrzegła krzywdzenie lub do której zgłoszono podejrzenie
krzywdzenia.
7. Do udziału w interwencji można poprosić specjalistów, w szczególności psychologa
i pedagoga specjalnego do skorzystania z ich pomocy przy rozmowie z dzieckiem
o trudnych doświadczeniach.
8. Z przebiegu każdej interwencji sporządza się kartę interwencji, której wzór stanowi
Załącznik 5 do niniejszych standardów.
9. Wszystkie osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych powzięły
informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane, są zobowiązane do
zachowania poufnościci, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom
w ramach działań interwencyjnych. 
§ 23

O rodzaju podjętych działań decyduje charakter danego czynu wobec dziecka, a nie jego
częstotliwość.

§ 24

Podejrzenie krzywdzenia przez opiekuna dziecka (rodzica, rodzica zastępczego, opiekuna,
opiekuna tymczasowego):

14
1. W przypadku gdy zgłoszono krzywdzenie dziecka przez opiekuna,
nauczyciel/wychowawca przeprowadza rozmowę z dzieckiem (w miarę możliwości w
obecności psychologa/pedagoga) i innymi osobami mającymi lub mogącymi mieć wiedzę
o zdarzeniu i o sytuacji osobistej (rodzinnej, zdrowotnej) dziecka (np. inny nauczyciel,
pielęgniarka). Celem rozmów jest ustalenie przebiegu zdarzenia, ale także wpływu
zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka. Ustalenia są spisywane na karcie
interwencji.
2. Zespół interwencyjny organizuje spotkanie/a z opiekunami dziecka, którym przekazuje
informacje o zdarzeniu oraz o potrzebie/możliwości skorzystania ze specjalistycznego
wsparcia, w tym u innych organizacji lub służb.
3. Od rozmów z opiekunami można odstąpić, jeśli zagraża to dobru dziecka, a krzywdzenie
nosi znamiona przestępstwa.
4. W przypadku, gdy wobec dziecka popełniono przestępstwo osoba placówka sporządza
zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa i przekazuje je do odpowiedniego
dla miejsca pobytu rodziny policji lub prokuratury.
5. Gdy rozmowa z opiekunami prowadzi do wniosku, że nie są oni zainteresowani pomocą
dziecku, ignorują zdarzenie lub w inny sposób nie wspierają dziecka, które doświadczyło
krzywdzenia osoba odpowiedzialna za interwencję sporządza wniosek o wgląd w sytuację
rodziny, który kieruje do właściwego sądu rodzinnego.
6. W przypadku, gdy z przeprowadzonych ustaleń wynika, że opiekun dziecka zaniedbuje
jego potrzeby psychofizyczne lub rodzina jest niewydolna wychowawczo (np. dziecko
chodzi w nieadekwatnych do pogody ubraniach, opuszcza miejsce zamieszkania bez
nadzoru osoby dorosłej), rodzina stosuje przemoc wobec dziecka (rodzic/inny domownik
krzyczy na dziecko, stosuje klapsy lub podobne rodzajowo kary fizyczne), należy
poinformować właściwy ośrodek pomocy społecznej. Procedura Niebieskie Karty może
być wszczęta bezpośrednio przez nauczyciela/pedagoga/psychologa jako placówkę
edukacyjną.
7. Wyznaczony pracownik jest zobowiązany uczestniczyć w Grupie diagnostyczno –
pomocowej w przypadku wszczęcia procedury Niebieskie Karty.
8. Osoba odpowiedzialna za wsparcie dziecka sporządza – we współpracy z innymi
pracownikami – plan pomocy dziecku oraz regularnie (co najmniej raz w tygodniu)
monitoruje jego wykonanie.

§ 25

Plan pomocy dziecku (Załącznik nr 6) powinien zawierać opis sytuacji wychowawczej
i przedszkolnej dziecka oraz wskazania dotyczące:
a. podjęcia przez placówkę działań w celu zapewnienia dziecku bezpieczeństwa, w tym
zgłoszenie podejrzenia krzywdzenia do odpowiedniej instytucji;
b. wsparcia, jakie placówka zaoferuje dziecku;

15
c. skierowania dziecka do specjalistycznej placówki pomocy dziecku, jeżeli istnieje taka
potrzeba

§ 26

Procedura interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez pracownika
placówki:
1. W przypadku negatywnego zachowania pracownika placówki wobec dziecka (np.
ośmieszanie, dyskryminowanie, nierówne traktowanie, manipulacja, krzyk) Dyrektor
placówki natychmiastowo odsuwa pracownika od kontaktu z dziećmi (nie tylko dzieckiem
pokrzywdzonym) oraz podejmuje rozmowę z pracownikiem ustalając kontrakt zawierający
działania eliminacyjne nieodpowiednie zachowania oraz konsekwencje niestosowania się
do nich (np. konsekwencje dyscyplinarne, wpis do akt).
2. W przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka przez pracownika
placówki Dyrektor placówki składa zawiadomienie na Policję lub do prokuratury.
3. Jeżeli osoba, która dopuściła się krzywdzenia, nie jest bezpośrednio zatrudniona przez
placówkę, lecz przez podmiot trzeci, wówczas należy zarekomendować zakaz wstępu tej
osoby na teren placówki, a w razie potrzeby – rozwiązać umowę z instytucją zatrudniającą
tę osobę.
4. Zarówno w przypadku negatywnego zachowania pracownika placówki wobec dziecka, jak
i w przypadku podejrzenia popełnienia przez niego przestępstwa na szkodę dziecka
Dyrektor placówki powołuje zespół interwencyjny, który jest w kontakcie z rodzicami
dziecka oraz ustala plan pomocy dziecku.
5. Zespół interwencyjny sporządza plan pomocy dziecku, spełniający wymogi określone
w § 25. niniejszej Polityki.
6. Dyrektor placówki monitoruje wdrożone działania wobec pracownika krzywdzącego
dziecko. W sytuacji kiedy nie przyniosą one efektu Dyrektor podejmuje działania
wynikające z Karty Nauczyciela lub kodeksu pracy.
7. O podejrzeniu krzywdzenia informowani są rodzice/opiekunowie prawni dziecka.

§ 27
Podejrzenie krzywdzenia rówieśniczego:
1. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez inne dziecko przebywające
w placówce (np. na zajęciach grupowych) należy przeprowadzić rozmowę z dzieckiem
podejrzewanym o krzywdzenie oraz jego opiekunami, a także oddzielnie z dzieckiem
poddawanym krzywdzeniu i jego opiekunami. Ponadto należy porozmawiać z innymi
osobami mającymi lub mogącymi mieć wiedzę o zdarzeniu. W trakcie rozmów należy
dążyć do ustalenia przebiegu zdarzenia, a także wpływu zdarzenia na zdrowie psychiczne
i fizyczne dziecka krzywdzonego. Ustalenia są spisywane w karcie interwencji. Dla dziecka

16
krzywdzącego oraz krzywdzonego sporządza się oddzielne karty interwencji. Ważne jest
nazywanie zdarzeń w oparciu o ustalone fakty a także ich nieumniejszanie.
2. Wspólnie z opiekunami dziecka krzywdzącego należy opracować plan naprawczy, celem
zmiany niepożądanych zachowań.
3. Z opiekunami dziecka poddawanego krzywdzeniu należy opracować plan zapewnienia mu
bezpieczeństwa, włączając w ten plan sposoby odizolowania go od źródeł zagrożenia.
4. W trakcie rozmów należy upewnić się, że dziecko podejrzewane o krzywdzenie innego
dziecka samo nie jest krzywdzone przez opiekunów, innych dorosłych bądź inne dzieci.
W przypadku potwierdzenia takiej okoliczności należy podjąć interwencję także w
stosunku do tego dziecka. Również w przypadku braku współpracy opiekunów dziecka
podejrzewanego o krzywdzenie powiadamiany jest sąd rodzinny.

§ 28

W przypadku gdy podejrzenie krzywdzenia zgłosili opiekunowie dziecka, powołanie zespołu
interwencyjnego jest obligatoryjne. Zespół interwencyjny wzywa opiekunów dziecka na
spotkanie wyjaśniające, podczas którego może zaproponować opiekunom zdiagnozowanie
zgłaszanego podejrzenia w zewnętrznej, bezstronnej instytucji. Ze spotkania sporządza się
protokół.

§ 29

W przypadku gdy podejrzenie krzywdzenia zgłosili opiekunowie dziecka, a podejrzenie to nie
zostało potwierdzone, należy o tym fakcie poinformować opiekunów dziecka na piśmie.

Rozdział IX

Monitoring stosowania Polityki

§ 30

1. Dyrekcja placówki wyznacza Kingę Pietrzyk, Iwonę Gancarz jako osoby odpowiedzialne za
Politykę ochrony dzieci w Placówce.
2. Osoby, o której mowa w punkcie poprzedzającym, jest odpowiedzialna za monitorowanie
realizacji Polityki, za reagowanie na sygnały naruszenia Polityki oraz za proponowanie
zmian w Polityce.
3. Osoby, o której mowa w ust. 1 niniejszego paragrafu, przeprowadza wśród pracowników
placówki, raz na 2 lata, ankietę monitorującą poziom realizacji Polityki. Wzór ankiety
stanowi Załącznik nr 7 do niniejszej Polityki.
4. W ankiecie pracownicy placówki mogą proponować zmiany Polityki oraz wskazywać
naruszenia Polityki w placówce.

17
5. Osoby, o której mowa w ust. 1 niniejszego paragrafu, dokonuje opracowania
wypełnionych przez pracowników placówki ankiet. Sporządza na tej podstawie raport
z monitoringu, który następnie przekazuje Dyrekcji placówki.
6. Dyrektor placówki wyznacza Kingę Pietrzyk, Iwonę Gancarz i Sylwię Janecką na osoby
odpowiedzialne za rejestrowanie zdarzeń podejrzenia krzywdzenia lub krzywdzenia
małoletnich.
7. Dyrektor placówki wprowadza do Polityki niezbędne zmiany i ogłasza nowe brzmienie
Polityki.

Rozdział X
Przepisy końcowe
§ 31

1. Polityka wchodzi w życie Zarządzeniem Dyrektora z dniem 15.02.2024.